برایــمان نوشــتن در بــاب «سلام بی‌نهایــت» ســخت‌ترین کار دنیــاست؛ چــرا کــه می‌خواســتم بــرای موضوع «سلام بی‌نهایــت» جملــة زیــر را معــنی کنیــم و بنویسـیـم: «دیــدن و شــنیدن بی‌نهایــت ندیــدنی و نشــنیدنی» و «ندیــدن و نشـنیدن بی‌نهایـت دیـدنی و شـنیدنی.» هرچـه فکـر کـردیم بـه نتیجـه‌ای نرسـیدیم و تـازه فهمیـدیم کـه بـرای ایـن همـه بی‌نهایت‌هــا مـا بی‌نهایــت هیــچ‌ایم و ره بــه جایــی نمی‌بــریم. بــرای همیــن موضوع «سلام بی‌نهایــت» را رهــا کــردیم. خواسـتیم در خـصوص بی‌نهایت‌هـای همکارانـمان بـرای مجموعـه «سلام بی‌نهایـت» و یـا حـتی قبـل از آن کـه بـا نام‌هـای «های متابلیــتی» (از مهــر ۱۴۰۱ تا مهر ۱۴۰۲) یــا «وی» (از مهــر ۱۴۰۲ تا اردیبهشــت ۱۴۰۳) بــود بنویسـیـم کــه بــا خود گقتـیـم چگونــه می‌توان از بی‌نهایــت عــشق و شوق آنهــا صحبــت کنـیـم همــکاران زیــادی «سلام بی‌نهایــت» را همــراهی کردنــد و خواهنــد کــرد و برخی می‌مانند تــا بــذر «سلام بی‌نهایــت» زمیــن ســفت را بشــکافت و ســر از خــاک در بیــاورد و بــه قول مولانــا «ایــاک نعبــد اســت زمســتان دعــای بــاغ» «انــدر بهــار گویــد ایــاک نســتعین». مــا نانوشــته و همــگی نیــت کرده‌ایــم هــر کجــا باشــیم اثرمــان تجــلی روح الــهی و عــزت ایـن فرزنـدان باشـد و لامـکان و لازمـان و لاهویـت ادامـه می‌دهیـم. پـس ایـن موضوع را هـم رهـا کـردیم. خواسـتیم در وصـف توسـعه و سـند چشـم‌انداز «سلام بی‌نهایـت» بنویسـیم کـه دیـدم چقـدر بینهایت‌هـای خـدا آنجـا هـم هسـت و بـه غیـر از یـکی دو راه محـدود از بی‌نهایـت مسـیری کـه بـرای توسـعه وجود دارد چیـز درخوری نـمی‌توان نوشـت، پـس آن را هــم رهــا کــردم. خواســتیم در بــاب نتایــج و منافــع کوتاه‌مــدت، میان‌مــدت و بلندمــدت سلام بی‌نهایــت بنویســیم کـه ترسـیدیم نکنـد در کار خـدا دخالـت کـرده باشیـم و از دم آن را هـم رهـا کـردیم. فقـط دیـدیم می‌توانـیم ایـن را بنویسیـم کــه «سلام بی‌نهایــت» یــک بــاغ ســرمایه اســت و بــاغ بــه درختــان و بــه میوه‌هایــش هســت و درختــان بــه ریشــه‌ها، فقـط فهمیـدیم کـه مهـم نیسـت کجـا باشـیم و چـه می‌کنیـم؛ مهـم آن اسـت کـه عـشق باشـد و دیـدیم و فهمیـدیم بـرای شـروع «سلام بی‌نهایـت» دوره اول، هنرمنـدانی کـه مـا را انتخـاب کردنـد چقـدر عـاشق بودنـد و از ایـن همـه عـشق کـه خاضعانـه و وارسـته‌وار آن را در اختیـار فرزنـدان شـگفت‌انگیز می‌دادنـد حـظ کردیـم و ایـن همـان مهمتریـن بی‌نهایـت خـدا بـود کــه مــا بــه آن سلام کردیــم. خــانواده اســتاد بدرالســماء اولیــن همراهــان مــا بودنــد و کــم‌کــم جمــع مســتان مســتان شــد و هنرمنــدانی همــچون مهــرداد صــدری، محمدرضــا عمــادی، ســعید عبــاسی، امیررضــا صفایــی، ســپیده حــدت، مریـم باقـری، لیـلی تحویلیـان و الهـام جعفـری بـه جمـع مـا اضافـه شـدند و بـه زودی هنرمنـدان دیگـری از ایـن شـهر و کــشور و عالــم نیــز بــه «سلام بی‌نهایــت» می‌پیوندنــد و بــرکات «سلام بی‌نهایــت» دامنگیــر همــه مخلوقــات ایــن عالـم بـه خـصوص بـرای مهمتریـن سـرمایه‌های عـشق – فرزنـدان شـگفت‌انگیز و هنرمنـدان- خواهـد شـد و این راه ادامه دارد تا جایی که در هر دوره «سلام بی‌نهایت» بتواند از چرخه خلاقیت، نوآوری و تخریب خلاق، خلق انواع ارزش‌های منحصر به فرد ارایه نماید و هر دوره از «سلام بی‌نهایت» باید و حتما بنده‌های خدار را سرشار از ارزش، خلاقیت و ثروت نماید. بدیهی است در هر نمایشگاهی از سلام بی‌نهایت یارانی همراه ما خواهند بود که نام بردن از آنها امکان‌پذیر نیست و فقط می‌توانیم برای آنها بی‌نهایت سلام برای اثربخشی و اثرگذاریشان و لطف و زحماتشان بفرستیم و بگوییم این سلام بی‌نهایت، سلام بی‌نهایت همه بنده‌های خداست و روزی همه بر سر این سفره خدا خواهیم نشست و سیراب از عشق الهی خواهیم شد. انشاءالله